Pforten der Barmherzigkeit

Nie ma w Polsce większej katedry, niż katedra Chrystusa Króla w Katowicach.
Budowa świątyni, według projektu Zygmunta Gawlika i Franciszka Mączyńskiego, rozpoczęła się w 1927 roku, a jej konsekracji dokonał 30 października 1955 roku – podczas trwającego wysiedlenia biskupa katowickiego Stanisława Adamskiego (1952-56) i jego biskupów pomocniczych – ówczesny biskup częstochowski.
Katedra stanowi centrum życia religijnego diecezji. W katedrze Chrystusa Króla dokonano otwarcia i zakończenia I Synodu Diecezji Katowickiej. Tu rozpoczął się II Synod Archidiecezji Katowickiej, konsekrowano biskupów diecezjalnych i pomocniczych, od roku 1957 udzielane są tu corocznie święcenia prezbiteratu. 20 czerwca 1983 roku w katowickiej katedrze modlił się święty Jan Paweł II. Spotkał się tutaj z inwalidami pracy i głuchoniemymi. Świątynia ta była katedrą następujących biskupów diecezjalnych: bpa Stanisława Adamskiego, bpa Herberta Bednorza, abpa Damiana Zimonia i aktualnie abpa Wiktora Skworca.
W krypcie katedry biskup Herbert Bednorz, 5 października 1968 roku, ustanowił kościół akademicki. 18 stycznia 1976 roku nadano mu dodatkowe wezwanie – wówczas błogosławionego, dziś świętego – Maksymiliana Marii Kolbego. W podziemiach katedry mieści się też krypta grobowa biskupów katowickich, spoczywają w niej: bp Arkadiusz Lisiecki (1926-1930), bp Stanisław Adamski (1930-1967) i bp Herbert Bednorz (1967-1985).